twitter-icon youtube-icon
Interview door Jeannette Boschma met Kai Fischer, Marathon roeier en winnaar van de Lauwerkrans 2023 met een 1021 kilometer geroeid over 17 marathons.

Onlangs heeft Kai Fischer, een fervent lid en marathon roeier van roeivereniging ’t Diep in Steenwijk de prestigieuze Lauwerkrans gewonnen met een indrukwekkende 1021 kilometer in 17 marathons. Na deze opmerkelijke prestatie was het hoog tijd om Kai enkele vragen te stellen over zijn passie voor de roeisport, zijn avonturen en wat hem drijft. Dit interview vond plaats tijdens de Weerribben-Wieden Marathon nadat hij wederom een marathon heeft geroeid samen met onder andere Pleun Honig, die overigens ook haar zegje doet in het interview. Pleun is net na Kai geëindigd in de strijd voor de Lauwerkrans.

10 vragen aan marathon roeier en Lauwerkrans winnaar Kai Fischer:

Er is de nodige aandacht geweest rondom de 25e editie van Weerribben-Wieden Marathon en Toertocht. Het was een mooi en zeer geslaagd zilveren jubileum! Hieronder een verzameling van links naar verschillende media.

Toespraak van Anne Vogelsang bij de prijsuitreiking van de marathon:

Foto's, met dank aan Ingrid de Roode en Jeanette Boschma:

In de kranten:

Onze Facebook pagina:

Wil je de uitslag zien of de GPS tracks van de marathon boten bekijken, kijk dan hier:
Ontspannen en opgewekt togen we, dames Head-ploeg 2024, op 9 maart jl. naar Amsterdam. Het beloofde een prachtige dag te worden. Met vooruitzicht op zijwind, met deels wind in de rug, hadden we zin in een mooie race. We waren ruim op tijd aanwezig en na rustig voorbereiden, was er tijd voor een kop koffie op het terras van RIC. Daar genoten we, uit de wind, van het zonnetje in ons gezicht en werden de oogjes kleiner en kleiner. Er was dus weer wat energie nodig om fris bij de start te verschijnen.

Daar zorgde onze stuur Catrien voor tijdens het oproeien: kwiek roeiden we naar Ouderkerk aan de Amstel en deden onderweg een aantal opzetjes. Daarbij keken we natuurlijk woest uit onze ogen om onze tegenstanders te imponeren… In mijn geval trouwens niet alleen oog voor tegenstanders, maar ook voor de omgeving: reacties van vorig jaar op wat ik vertelde tijdens de race gezien te hebben, waren duidelijk: tijdens de race heb je ‘de ogen in de boot’! Dat moest ik dus compenseren bij het oproeien. In de grote bocht opeens veel lawaai in de wedstrijdbaan naast ons: de riemen van twee Heren-Acht-en raakten elkaar tijdens een inhaalmanoeuvre, groot spektakel. Als stuur zou ik dan toch best zenuwachtig worden, Catrien echter allerminst.

En daar was het moment van de start: rustig beginnen, doorstarten en gaan. De eerste kilometer met het gevoel vleugels te hebben: wauw…. Dat ging lekker! Catrien stuurde ons behendig door de bochten en spoorde ons al die tijd aan: door te roepen dat we inliepen op onze voorganger, door te tellen, en door steeds weer te zeggen hoe goed het ging. En vooral dat laatste, daar deden we het goed op: acht kilometer lang. In het laatste deel van de race haalden we inderdaad, eindelijk, onze voorganger in. Wat bleek: jonge dames (ja, toch stiekem even opzij gekeken...) en dat gaf ons als ‘rijpere dames’ natuurlijk wel een kik. En ook de power om de laatste kilometers uit onze benen, armen en longen te persen. En zo roeiden we met de tong op onze schoenen, de Thijssengracht over de finishlijn.

Dat het ons blik opleverde, overtrof alle verwachtingen. Zelf hadden we na afloop vanzelfsprekend  van alles aan te merken op onze race. En toch bleken we de snelste in ons veld (F). De waarheid moet verteld: nummer 2 op slechts één seconde na ons, maar goed: blik is blik. Als een stel giechelende meiden togen we naar huis: het gevolg van ontlading en de verrassing van een mooie prestatie. Een dag met een gouden randje…

Tineke, Johanna, Dineke en ik/mij = Jantine ⯑
Op 23 maart organiseert de roeivereniging ’t Diep in Steenwijk een proefles voor volwassenen. De roeivereniging heeft ook een jeugdafdeling maar geïnteresseerde jeugd heten we graag op een ander moment welkom. Het evenement is voor iedereen in Steenwijk en omgeving die kennis wil maken met het roeien. Het is een brede kennismaking: roeien op het water, de roeimachine in het trainingshonk en een rondleiding door het gebouw en de botenloods ontbreken niet.

Wie het na de proefles leuk vindt en nog geen roei-ervaring heeft, kan meedoen aan de basiscursus die in april begint. Die cursus bestaat uit 20 lessen en een examen waarmee de beginnende roeier veilig en comfortabel in stabiele roeiboten kan gaan varen. Jong en oud kunnen met het behaalde diploma het water op.

RV ’t Diep is een gezellige roeivereniging met enthousiaste leden die anderen ook graag met roeien kennis willen laten maken. De vereniging heeft een grote, gevarieerde vloot met goed onderhouden roeiboten. Het vaarwater biedt veel mogelijkheden voor training en tochten. Het natuurgebied Weerribben-Wieden ligt immers vlakbij. Op de website (www.tdiep.nl) staat meer informatie.

De proefles is op 23 maart 2023, van 9.30u tot 12.00u. Aanmelding vooraf via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. is hiervoor noodzakelijk, s.v.p. met vermelding van leeftijd en telefoonnummer. Daadwerkelijke deelname aan de cursus is afhankelijk van het aantal aanmeldingen en de beschikbare capaciteit. Voor geïnteresseerden die niet direct kunnen meedoen, is er een wachtlijst. Voor de proefles is echter geen wachtlijst: iedereen is welkom.

De rv ’t Diep is te vinden aan de Hooidijk 2, 8334 TP Tuk (Steenwijk).
Onlangs is een nieuw initiatief gestart om een serie roeiwedstrijden te organiseren in het noorden. Laagdrempelige wedstrijden voor roeiers met geen of weinig wedstrijd ervaring hebben. Dit initiatief werd enthousiast ontvangen door een groot aantal van de afgelopen jaar gestarte roeiers. Niet zozeer vanuit het competitie element, maar voor de ervaring de gezelligheid en de toegezegde begeleiding en voorbereiding door 2 coaches vanuit de verening. Na een aantal trainingen waren we er klaar voor.

De eerste wedstijd vond plaats op 30 december op de ijsbaan in Nijelamer onder de rook van Wolvega. Het waren kortebaanwedstrijden, in een ongestuurde C2 over 200 meter. Onder het motto meedoen is belangrijker dan winnen, zullen wij niet communiceren over de uitslag. Met vier roeiers en onder begeleiding van onze coach Tineke togen we naar Friesland.

In the middle of nowhere, nabij een voormalig gemaal streden 28 teams om het blik. Het gemaal zelf, een rijksmonument in kubistische stijl, vormden een mooi decor bij de wedstrijden. Niet iedereen in het deelnemersveld is stuur- en koersvast en de vele bijna-aanvaringen maakten het een aantrekkelijk schouwspel. En op een ondiepe ijsbaan is het vooral zaak niet te diep te steken met de riemen. Gelukkig ging het bij de tweede serie beter dan de eerste, zodat we tevreden huiswaarts keerden. Oliebollen, snert, en Beerenburg maakten de gezellige dag compleet. Op naar de volgende wedstrijden!

Begin december, Sint en Piet zijn op de rug van Ozosnel spoorslags verdwenen naar het warme Zuiden. Koning Winter schudt zijn mantel op, daarbij wat vochtig wit en ijskristallen om zich heen strooiend.

Het is tijd voor de Koning Wintertocht! Johanna en Anne treffen hun voorbereidingen. Er worden uitnodigingen rondgestuurd: noteer je naam, op het bord of in de digi. Het loopt aanvankelijk geen storm, maar er meldt zich uiteindelijk een groep van zestien roeiers aan.

9 december. Hoewel de ochtend schoon is, dreigt er in de middag vuil weer op komst. Om 10 uur komt het bericht door: De KWT wordt afgeblazen. Menigeen haalt opgelucht adem.

Maar er wordt gegeten, onder welke omstandigheden dan ook. Er verzamelt zich die avond een groep van ongeveer twintig hongerige roeiers op het Diep. Er wordt gelachen en geborreld en daarna wordt iedereen genodigd aan de mooi gedekte tafel.

Anne presenteert naast prachtig brood een enorme pan soep, waarin alle geneugten van het goede leven vertegenwoordigd zijn. Obelix zou zijn vingers er bij afgelikt hebben. Gelukkig valt er niemand in.

Na het dessert komen de likeurs op tafel, zo lang weggestopt en vergeten in de diepe laden van Johanna’s ladenkast. Nog niets hebben ze verloren van hun gloedvolle inhoud. Zelfs de kachel ontdooit bij zoveel gezelligheid en slaat toch nog even aan.

Op 13 januari 2024 wagen de organisatoren een nieuwe kans.

Wees erbij!

Maar eerst het kerstkind wiegen daarna het oude jaar uitzwaaien, met warme wijn en vaandels vol weemoed of woede.
Begin december, Sint en Piet zijn op de rug van Ozosnel spoorslags verdwenen naar het warme Zuiden. Koning Winter schudt zijn mantel op, daarbij wat vochtig wit en ijskristallen om zich heen strooiend.

Het is tijd voor de Koning Wintertocht! Johanna en Anne treffen hun voorbereidingen. Er worden uitnodigingen rondgestuurd: noteer je naam, op het bord of in de digi. Het loopt aanvankelijk geen storm, maar er meldt zich uiteindelijk een groep van zestien roeiers aan.

9 december. Hoewel de ochtend schoon is, dreigt er in de middag vuil weer op komst. Om 10 uur komt het bericht door: De KWT wordt afgeblazen. Menigeen haalt opgelucht adem.

Maar er wordt gegeten, onder welke omstandigheden dan ook. Er verzamelt zich die avond een groep van ongeveer twintig hongerige roeiers op het Diep. Er wordt gelachen en geborreld en daarna wordt iedereen genodigd aan de mooi gedekte tafel.

Anne presenteert naast prachtig brood een enorme pan soep, waarin alle geneugten van het goede leven vertegenwoordigd zijn. Obelix zou zijn vingers er bij afgelikt hebben. Gelukkig valt er niemand in.

Na het dessert komen de likeurs op tafel, zo lang weggestopt en vergeten in de diepe laden van Johanna’s ladenkast. Nog niets hebben ze verloren van hun gloedvolle inhoud. Zelfs de kachel ontdooit bij zoveel gezelligheid en slaat toch nog even aan.

Op 13 januari 2024 wagen de organisatoren een nieuwe kans.

Wees erbij!

Maar eerst het kerstkind wiegen daarna het oude jaar uitzwaaien, met warme wijn en vaandels vol weemoed of woede.

Hans Baas
Vrijdag 29 september was het zover: De jaarlijkse ‘volle maan’ tocht van ’t Diep. Maar liefst 29 mensen hadden zich aangemeld om roeiend de volle maan op te zoeken tegen de achtergrond van onze prachtige Weerribben. Deze roei(st)ers – bij elkaar ongeveer een kwart van de vereniging, substantieel dus - vertrokken rond zeven uur in acht boten, bij licht. Maar wel alvast voorzien van een olielamp op de achter- en voortaft. Heldere lucht, dus dat beloofde wat.

En wat hadden we een geluk! Rond acht uur kwam een majestueuze, licht oranje maan boven de horizon, ongeveer gelijk met een even mooie, maar uiteraard minder spectaculaire zonsondergang. De route liep langs het Kanaal Beukers-Steenwijk (hierna: Beukers kanaal) via de Thijssengracht naar de Stouwe en vervolgens naar de Bovenwiede. Vooral de Stouwe is smal, dus moesten we ‘pieterburen’ ( de ene riem roeiend, de andere riem slippend) om door te kunnen varen. Voor de ervaren stuurlieden bleek het overigens geen probleem om in het donker te ‘schipperen’ op de smalle vaarten waar de Weerribben zo rijk aan zijn.

Inmiddels was de zon onder en stond de - nu zilverwitte - maan wat hoger aan de horizon. Prachtig spiegelend in het water van de Bovenwiede. De olielampjes waren nu goed te zien: de boten vormden een drijvende, romantisch verlichte slinger.

Langzaam wendden onze ogen aan het duister. Dat was maar goed ook, want vanaf de Bovenwiede is het niet eenvoudig om de ingang van de Volkensvaart te vinden. Toch lastig in het donker, vooral omdat die vaart talloze doodlopende zijsloten heeft. Gelukkig kenden de meeste stuurlieden deze route goed bij dag, dat helpt. De Volkensvaart gaat over in de Dorpsgracht, en ja, dan ben je dus in Giethoorn. ‘Giethoorn by night’ is heel anders dan overdag, geen toeristen, wel mooi spiegelend water - en lantaarns die de typisch Giethoornse huizen met rieten daken feeëriek verlichten. Kortom: prachtig!

Vanuit de Dorpsgracht naar de Jan Hozengracht richting het Beulaker kanaal. Daar stond de organisatie van de tocht (Anne en Gerrie) klaar met warme saucijzenbroodjes en een volle tas met drankjes, gezonde repen en mandarijntjes.

Hier hielden we een korte pauze aan de wal, waarbij werd gewacht op twee achtergebleven boten. De tocht werd vervolgd op het Beulaker kanaal. Van hieruit rechtstreeks naar de Loods, waar we rond half elf aankwamen. Na inname van biertje of twee en de overgebleven versnaperingen ging eenieder tevreden naar huis, zich realiserend dat dit wel een heel bijzondere tocht was geweest - met recht een volle maan tocht! De combinatie van een volle maan en helder weer is bijzonder, je moet geluk hebben en zoals gezegd: dat hadden we.

De organisatie was perfect. Als deelnemer merkte je er weinig van – kenmerk van een goede organisatie - en werkelijk over ieder detail was nagedacht. Bijvoorbeeld: alle boten lagen compleet met goed bevestigde olielampjes klaar bij vertrek en de mooie route was goed roeibaar - ook voor de nieuwelingen. En niet te vergeten, de copieuze catering.

Dank Gerrie en Anne!

Jan de Wit
Zaterdagochtend 23 september was het volle bak op ’t Diep. Alle singels, bokjes, emmers en sponzen die op de vereniging te vinden zijn, waren in gebruik. Met elkaar hebben we de helft van de vloot gereinigd, ontkalkt, in de was gezet en glimmend gepoetst. Een lust voor het oog!
Na een ochtend hard werken, konden de poetsers die dat wilden, gebruik maken van een heerlijke en gezonde lunch. De broodjes waren met zorg klaargemaakt en vielen erg in de smaak.
De aanwezigheid en inzet van alle leden wordt zeer op prijs gesteld. Fijn om te zien dat ook de in 2023 nieuw gestarte leden goed vertegenwoordigd waren.
Ook buiten de botenpoetsdag om is door diverse roeiers hard gewerkt. Maar er liggen ook nog een aantal boten te wachten om door hun roeiers verwend te worden. Ik reken erop dat de roeiers die voor wie dat geldt, deze laatste boten nog aanpakken. Ieder hartelijk dank voor zijn of haar inzet!

Leijn de Wolf, Materiaalcommissaris

Op 1 juli was het dan zover. Na een gedegen voorbereiding van 20 lessen, tijd voor het examen voor de basiscursus roeien, zowel theorie als praktijk. Het was dit jaar een grote groep (15 roeiers) en dat legt een flink beslag op de groep instructeurs. Een ieder had zich grondig voorbereid en in de aanloop naar het examen was er zowaar een echte theorieles georganiseerd (dank Dion). Enigszins zenuwachtig werden we opgevangen door de examencommissie, die een mooi theorie-examen had samengesteld. En alhoewel de meesten het verschil niet wisten tussen een overlap en een overslag, zijn we allemaal voor de theorie geslaagd. Een goede lichting dus!
Het praktijkgedeelte ging die dag vanwege de harde wind niet door. Een moedig, maar juist besluit van de examencommissie. Dus werd het een week later, op 8 juli, alsnog afgenomen. Met een aantal wherry’s het water op om onze roeitechniek, commando’s en stuurmanskunsten te demonstreren. Het examen werd afgesloten met goed resultaat voor ons allemaal.
Er komt meer kijken bij ‘t roeien dan je aanvankelijk (bij deelname aan een open dag) eigenlijk door hebt. Voor velen was de roeisport nieuw. Het onder de knie krijgen van de juiste techniek en de coördinatie – benen-rug-armen, werd er in gestampt. Evenals de recover, die toch vooral langzaam uitgevoerd moet worden.
De vereniging is een mooie club roeiers rijker, die onderling zelf verder afspreken, doorgaan in een C1, of aansluiten bij andere groepen. Kortom: je komt ze vast nog wel tegen op het vlot, of actief in een of andere commissie. Want zo werd ons – terecht – duidelijk gemaakt, zonder vrijwilligers geen vereniging.
Ik kijk terug op een intensieve, maar bovenal leuke én sportieve periode. Namens de groep roeiers, dank aan de instructeurs, die er toch maar weer 2x per week stonden om ons de beginstelen van het roeien te leren. En nu ‘zeemijlen’ maken!

Namens de roeiers,

René Sturre


1 praktisch examen
2 de uitslag
dewatervlinder.jpgvakantieweerribbenwieden.jpggeertienlogonieuw.pngtussendediepen.pngdewatervlinder.jpgvakantieweerribbenwieden.jpggeertienlogonieuw.pngtussendediepen.png
© 2014-2018 www.tdiep.nl. All rights reserved