Ja daar was ie weer. De traditie om in de winter een gezamenlijke roeitocht te maken met als afsluiting een warme maaltijd. Zoals vanouds georganiseerd door Johanna Visser en Anne Vogelsang. Johanna voor de roeiroute en organisatie en Anne probeerde weer de “meester-kok” te zijn.
“Heel Holland bakt” is er niets bij als Anne weer zijn gang gaat. Op zondag 17 december om 11.30 uur was de start. Vier wherry’s en een C2 waren vol met in totaal 19 leden. Zowel glad als midweekroeiers gingen gezamenlijk op weg . Via het Steenwijkerdiep en Valse Trog naar Blokzijl. De zon was weliswaar stralend maar de temperatuur net boven nul. Geen probleem leek het want het Steenwijkerdiep stroomde zachtjes naar de uitwateringssluizen en geen ijs te zien. Even na de Valse Trog en Blokzijl al in zicht , toch een kleinstukje vliesdun ijs. Teruggaan ? want het is natuurlijk niet best voor de boten. Anderzijds was het maar een klein stukje naar het open water en het ijs brak al bijna als je hard ging hoesten. De geplande consumptie in Blokzijl lokte en dus maar even de andere kant op gekeken. Misschien toch nog een suggestie om een oude wherry een versterkte boeg te geven en om te bouwen tot een ijsbrekertje……
In Blokzijl stond de warme chocola met gebak al klaar. Daar hoorden we van de uitbater van het restaurant dat er vrijdag 29 december in Blokzijl een “10 uurs Roeimarathon” wordt geroeid: in ploegen van 1-4 waarbij elk uur een nieuwe ploeg komt. Niet roeien in het water maar op de ergometer. Tevens blijkt er volgens de website ook nog een les “lange afstand roeitechniek” door Peter Bos van het fitnesscentrum gegeven. Klinkt toch wel vreemd in de oren omdat wij als enige roeivereniging in de regio hier niets van af weten….
Na de koffie/chocola weer vol goede moed terug naar ’t Diep. De oorspronkelijke route om dit via Dwarsgracht en Thysengracht te doen is maar snel veranderd gezien de mogelijke ijsvorming in deze nog smallere wateren. Dus weer “gewoon” dezelfde route terug. Onderweg toch weer genieten van de natuur met haar weidse uitzichten. Zo was er een paartje van de zeldzame grote Zilverreiger (ook wel witte reiger genaamd) te zien bij de Valse Trog . Altijd een elegante verschijning en veel mooier dan de gebruikelijke blauwe reiger. Ook ons mooie IJsvogeltje was op voor velen bekende plek in het Steenwijkerdiep aan het jagen. Tegen 16.00 uur weer terug en na een drankje kwam Anne om 17.00 uur al met de dampende pannen met mosterdsoep en warm Armeens brood.
Ondertussen was de groep al uitgebreid met enkele extra leden zodat we met 23 mensen aan de gezellig gedekte tafel zaten. Gezien het feit dat velen nog een tweede keer en soms zelfs een derde keer opschepten , mag gerust de conclusie getrokken worden dat het weer als vanouds een succesvolle tocht was geweest en met dank aan ons trouwe organisatie duo Johanna en Anne.
Bram Vonk
